Emilka ze Srebrnego Nowiu

Tak jak w temacie. Wszystkich miłośników owej ksiażki zapraszam do dyskusji ;)

nie czytałam ale chętnie przeczytam ;) warto ??

No właśnie warto :D ? Lece do księgarni i kupię może moja siostra (3 gim.) sie zainteresuję ;d

Nie wiem jakie wy macie gusta, ale według mnie warto. Czytam te książkę codziennie od przeszło 3 lat.

Chyba jedna z bardziej magicznych pozycji L. Montgomery.

Emilka, wbrew poprzednim recenzjom, bynajmniej nie jest słodką, miłą sierotką. Jest dumna, wręcz zbuntowana. Po śmierci ojca trafia pod opiekę krewnych ze strony zmarłej matki. Swoim szczerym, dalekim od ideału sposobem bycia, ukształtowanym dziesięcioma latami życia "kilometr za końcem świata", Emilka powoduje trzęsienie ziemi w nowej rodzinie.

Książka, baśniowa i romatyczna, bynajmniej nie jest cukierkowa.

Farma Srebrny Nów jest rządzona żelazną ręką surowej, sztywnej ciotki Elżbiety, z którą Emilka przez długie lata nie może dojść do porozumienia. Mówią zupełnie innymi językami, istnieją w zupełnie innych światach. Miłość i bliskość odnajduje raczej u ciepłej, łagodnej ciotki Laury i poety, kuzyna Jimmy'ego.

Emilka, tradycyjnie obdarzona przez Montgomery wielką wyobraźnią i wrażliwością, doświadcza mnóstwa dziwnych przeżyć, zarówno pięknych, tragicznych, jak i nieokreślonych pod tym względem. Na co dzień styka się z interesującymi tradycjami i zabobonami, stereotypowymi opiniami na temat rodów zamieszkujących Wyspę Księcia Edwarda, niezwykłymi historiami rodzinnymi. W szkole doświadcza mnóstwa upokorzeń, których niewątpliwie by uniknęła, nie będąc naznaczona artystycznym temperamentem. Wszystkie swoje przeżycia opisuje w listach do taty, adresowanych ku "Drodze do Nieba", co daje jej autentyczne poczucie bliskości z ojcem. Każde słowo i każda myśl zapisana lub wypowiedziana w głowie Emilki uwalnia ją od bólu i zawsze nabiera realistycznych wymiarów.

Znajduje przyjaciół, tym razem będących ludźmi z krwi i kości (nie odbiciami w lustrze, drzewami czy wiatrem), równie niezwykłymi jak ona. Niepoprawną, niezależną Ilsę, która nie wierzy w Boga, wrażliwego Teddy'ego, zapowiadającego się na wybitnego malarza (mam wrażenie, że tutaj Lucy przesadziła z tymi jego zdolnościami) i przywódczego, radosnego Perry'ego, który ma zamiar kiedyś zostać premierem.

Emilka doświadcza życia nie tylko na zewnątrz. Jest artystką, którą nawiedza potężne uczucie "blasku", kiedy tylko doświadczy czegoś pięknego. Emilka tworzy poezję, pisze opowiadania, które to dzieła spotykają się z różnymi opiniami. W koncu wychodzi na to, że jej twórczośc w ogóle jest niewiele warta, pomijając zapiski dotyczące osób i przedmiotów, które spotyka na co dzień. Wtedy właśnie trzynastoletnia dziewczynka postanawia rozpocząć prowadzenie pamiętnika, który ma zostać wydany dopiero po jej odejściu "za zasłonę" i spotkaniu z rodzicami.

Jakaś recenzja ;)

jak na mój gust zapowoada się fajnie ;) preczytałam wszytskie cześci Ani z Zielonego Wzgórza ;)

To coś w stylu 'Ani(...)' ale według mnie nawet lepsze ;P

Moja koleżanka ma tą książkę ;]
pożyczę od niej xD
właśnie także mówiła,że ta książka jest w stylu Ani z Zielonego Wzgórza xD

Hmm... Hmm... Hmm... Musiałabym przeczytać, żeby móc się wypowiedzieć.

Clover napisał:

Moja koleżanka ma tą książkę ;]
pożyczę od niej xD
właśnie także mówiła,że ta książka jest w stylu Ani z Zielonego Wzgórza xD

Pożycz, pożycz. Nie rozczarujesz się ;)

Ochh....wreszcie ktoś przypomniał o mojej kochanej książeczce :*:*:*
Jest bosska....jest jeszcze 2 i 3 część, obie tak samo fajne

ShizZa, zgadzam się. Ale nadal nie mogę wybaczyć Emilce, że nie wyszła za Deana albo Perry'ego. Teddy to dziwak.

Wysłany: Pon 15:57, 05 Mar 2007

Niee....oni do siebie pasują! Chocia,ż, ostatecznie...mogłaby wyjść za Deana, ale w żadnym wypadku za Perry'go!

Wysłany: Śro 15:30, 07 Mar 2007

No, ale słodki^^
Dean za to może przystojny nie był, ale miał więcej oleju w głowie niż Ted.

Czytałam daaawno, miałam chyba z 10 lat :D Ale pamiętam dokładnie, książka fajna, trzeba przyznać. ;)

Wszystkie części Emilki mnie oczarowały swojego czasu! Bardzo, bardzo mi się te seryjka podobała, o wiele bardziej niż "Ania z...". Książka baaaardzo zalecana głównie dla osób od lat 9-18 a wyższy wiek zobowiązuje do posiadania chociaż wspomnienia dziecięcej niewinności i dużo wrażliwości! :]

Czytałam baaaaardzo dawno temu. :) Podobała mi się. Z tego co pamiętam nie przeczytałam chyba ostatniej części, bo nie było jej w bibliotece. :(

Też bardzo, bardzo dawno czytałam. Co jest dziwne, bo Ani z Zielonego Wzgórza nie umiem czytać. A Emilka mi się podobała.

mam tą książkę po mojej mamie. Czytałam ją ostatnio jakieś..2 lata temu i jej nie kapowałam. po 20 stronach położyłam na półce

Świetna, bardzo wzruszająca. O wiele lepsza od "Ani..."