|
Immortelle
Zaklęta w marmur
| Dołączył: 29 Kwi 2008 |
| Posty: 28661 |
Przeczytał: 0 tematów
|
Ostrzeżeń: 0/3
|
Skąd: two steps from hell
Płeć:  |
|
|
 Wysłany: Pią 19:51, 09 Kwi 2010 |
|
 |
|
|
|
Z Krzyżaków H. Sienkiewicza:
Do kurwicy doprowadzała mnie nijaka, mdła i nietrwała jak źdźbło trawy Danuśka Jurandówna, nie to co Jagienka, którą będę sławić po wsze czasy. Uwielbiałam również Juranda, który zaimponował mi swoim postrachem wśród samych rycerzy Zakonu, oraz oszuścika Sanderusa, strasznego pasożyta, z którego nieraz się uśmiałam. Maćko oraz Zbyszko również wywołali u mnie pozytywne emocje.
Z Sklepiku z marzeniami S. Kinga:
Uno: Alan Pangborn. Jedyny, który nie uległ magnetyzmowi sprzedawcy śmierci. Lubiłam i Briana Ruska, od którego wszystko się zaczęło i szkoda, że skończył tak wcześnie i tragicznie swój żywot. Do białej gorączki doprowadzała mnie jego szanowna mamuśka - Cora Rusk, która miała wszystko głęboko w tyle i nawet nie przejęła się, gdy jej syn strzelił sobie kulkę w łeb.
Polly Chalmers to również bardzo fajnie wykreowana postać i mimo, że jednak zakupiła w sklepiku naszyjnik zwalczający artretyzm, to przejrzała na oczy i w końcu się go pozbyła.
Z Zielonej Mili S. Kinga:
Nie będę oryginalna stwierdzając, że dogłębnie pokochałam Paula Edgecombe'a i Johna Coffeya, a najchętniej uśmierciłabym Percy'ego Wetmore'a, który był kawałem skurwysyna.
Z Carrie S. Kinga:
To zabawne, ale w tej książce nie znalazłam postaci, do której zapałałabym sympatią. Za to nie cierpiałam Chris Hargensen oraz jej kochasia Billy'ego, którzy byli bandą kretynów (mimo, że nie lubiłam Carrie, to ludzie, jak tak można 0.0). Facepalmu doznałam przez matkę głównej bohaterki - fanatyczkę religijną.
|
