Haruki Murakami

[link widoczny dla zalogowanych]

W mega skrócie:

Haruki Murakami (jap. 村上春樹, Murakami Haruki?, ur. 12 stycznia 1949 w Kioto) – popularny współczesny japoński pisarz, eseista i tłumacz literatury amerykańskiej.

Powieści:

* Kafka nad morzem
* Koniec Świata i Hard-Boiled Wonderland
* Kronika ptaka nakręcacza
* Na południe od granicy, na zachód od słońca
* Norwegian Wood
* Po zmierzchu
* Przygoda z owcą
* Sputnik Sweetheart
* Tańcz, tańcz, tańcz
* 1Q84

Zbiory opowiadań:

* Ślepa wierzba i śpiąca kobieta
* Wszystkie boże dzieci tańczą
*The Elephant Vanishes (brak pl tłumaczenia)

Eseje i literatura faktu:

*O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu

Haruki Murakami - kto zna, kto czytał, kto lubi? :)

Znamy, czytamy i bardzo lubimy. My - Agnes. ^o^

A tak na poważnie, to ostatnimi czasy ten pan awansował do elitarnego grona moich ulubionych ludzi pióra. Argumentacja: prosty język, niebanalne i wzbudzające sympatię postacie, głębsza treść skłaniająca do przemyśleń, symbole, które mogą być rozmaicie odczytywane... Murakami tworzy niesamowite światy, w których niemożliwe istnieje w idealnej symbiozie z możliwym i nie dziwią nas umiejętności staruszka, który rozmawia z kotami, czy deszcz ryb w samym środku Tokio.

Jak na razie przeczytałam Kafkę nad morzem, Po zmierzchu, O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu, zbiór opowiadań Wszystkie boże dzieci tańczą, na półce czeka Na południe od granicy, na zachód od słońca, a poluję na kolejne jego książki (problem w tym, że w moich bibliotekach można go dorwać tylko cudem, będę zatem musiała zaoszczędzić i po prostu kupować jego książki...). Polecam gorąco, możecie kupować w ciemno ;>

Murakami ma fantastyczny sposób pisania, ale uważam, nie do każdego trafi, gdyż jego książki są momentami dość.. pokręcone. Zwłaszczcza Przygoda z owcą, która (mimo, a może dlatego?) mi się bardzo podobała. Ogólnie jego powieści są dość surrealistyczne. Z wyjątkiem Norwegian Wood, które chyba mi się najbardziej podobało (może też dlatego, że była to pierwsza książka Murakamiego, którą miałam okazję przeczytać.) Oprócz tych dwóch czytałam również Na południe od granicy, na zachód od słońca, Po zmierzchu oraz Wszystkie boże dzieci tańczą. Generalnie wszystko co wyszło spod pióra tego pana mi się bardzo podobało, chociaż historia w którejś z książek (nie pamiętam dokładnie z której, chyba Na południe... z Panem Żabą była - nawet jak na mnie - ciutkę zbyt pokręcona.

Agnes - napisałaś o niebanalnych, wzbudzających sympatię postaciach - tu się zgodzę, ale zauważyłaś pewną analogię co do głównych bohaterów? Mimo zróżnicowanych powieści są zazwyczaj.. prawie tacy sami. Mężczyźni, zazwyczaj młodzi, raczej samotnicy. Ciekawa jestem ile w nich jest wykreowanych postaci, a ile samego Murakamiego.. :)

Krótko podsumowując: tak jak Agnes, wszystkim polecam!

^ Pan Żaba ratuje Tokio to opowiadanie właśnie z Wszystkie boże dzieci tańczą ;> Na mnie też zrobiło wrażenie i to nawet dość wielkie.

Amicalle napisał:

Agnes - napisałaś o niebanalnych, wzbudzających sympatię postaciach - tu się zgodzę, ale zauważyłaś pewną analogię co do głównych bohaterów? Mimo zróżnicowanych powieści są zazwyczaj.. prawie tacy sami. Mężczyźni, zazwyczaj młodzi, raczej samotnicy. Ciekawa jestem ile w nich jest wykreowanych postaci, a ile samego Murakamiego.. :)

Zgadzam się w zupełności, w pewien sposób są oni do siebie podobni i sądzę, że mają w sobie więcej z Murakamiego, niż nawet sam autor planował ;> Przeczytaj sobie Amicalle, O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu, to nie powieść, a raczej jego osobisty pamiętnik. Można zauważyć podobieństwo do większości bohaterów jego książek ;>

Czytałam tylko Na południe od granicy, na zachód od słońca, jako że była inspiracją jednego z trance'owych producentów. Wspaniała książka. Mam nadzieję przeczytać więcej dzieł Murakami-san.

Agnes napisał:

Amicalle napisał:

Agnes - napisałaś o niebanalnych, wzbudzających sympatię postaciach - tu się zgodzę, ale zauważyłaś pewną analogię co do głównych bohaterów? Mimo zróżnicowanych powieści są zazwyczaj.. prawie tacy sami. Mężczyźni, zazwyczaj młodzi, raczej samotnicy. Ciekawa jestem ile w nich jest wykreowanych postaci, a ile samego Murakamiego.. :)

Zgadzam się w zupełności, w pewien sposób są oni do siebie podobni i sądzę, że mają w sobie więcej z Murakamiego, niż nawet sam autor planował ;> Przeczytaj sobie Amicalle, O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu, to nie powieść, a raczej jego osobisty pamiętnik. Można zauważyć podobieństwo do większości bohaterów jego książek ;>

O, słyszałam o tym, nawet dzisiaj koleżanki rozmawiały o tej książce, więc w takim razie sobie pożyczę i przeczytam, zapowiada się ciekawie. Swoją drogą się dziś dowiedziałam, że od października będzie dostępna w polskich księgarniach kolejna jego powieść - 1Q84.

Planuję napaść bibliotekę gminną w poszukiwaniu czegoś; jeśli nic nie znajdę, to przekonam szkolną bibliotekarkę, żeby oprócz 1Q84 zamówiła też Koniec świata i Hard-boiled Wonderland *nie poszedł wzorem reszty i nie wziął zajebiście łatwego tematu na maturę ustną*

Kamil napisał:

*nie poszedł wzorem reszty i nie wziął zajebiście łatwego tematu na maturę ustną*

Milcz . . .

Mam wzniosłe plany co do tego pana. Dam znać, jak mi z nimi poszło.

Póki co przeczytałam zaledwie cztery jego powieści, ale z miejsca {tj. od Norwegian Wood}zafascynował mnie jego styl. Takie balansowanie na granicy rzeczywistości i fantazmatów bardzo mi odpowiada, daje sporo możliwości interpretacji {vide Kafka, w połowie ksiązki czułam się bardzo... skonfundowana}. No i bohaterowie. Tak na pozór zwyczajni, ale w realnym świecie ich nie uświadczysz. Jedyne "ale" mam co do głównych bohaterów, tzn. pewnego szablonu, jak już wspomniała Ami, który Murakami stosuje w każdej książce.

Hm. Najbardziej do mnie trafił Norwegian Wood, taki słodko-gorzki, oniryczny klimat to to, co lubię najbardziej.
No i muszę obczaić ekranizację. :3