Dead Can Dance

Dobra dzieci, biorę się za waszą edukację, bo niektóre tematy aż bolą.

Dead Can Dance.
Zawsze mam problem z przedstawieniem muzyki Lisy Gerard i Brendana Perry'ego w sposób obiektywny, ogólnikowy i przystepny dla wszystkich. Trudno nawet określić te niesamowite dźwięki muzyką, brzmi to tak boleśnie płytko. Dead Can Dance to w gruncie rzeczy niezwykle klimatyczny nastrój przepełniony trudnymi do sklasyfikowania emocjami. Zjawisko o niepowtarzalnym stylu, bo podczas słuchania Dead Can Dance człowiek ma do czynienia z czystą magią...
Zresztą przekonajcie się sami.

Do tej pory miałam przyjemność zapoznać się jedynie z kilkoma utworami, ale wrażenie jak najbardziej pozytywne. Głos tej kobiety należy do najlepszych żeńskich głosów, jakie słyszałam.

[link widoczny dla zalogowanych]

Prawdę powiedziawszy dotąd bardziej kojarzyłam tą panią z jej wspólnych dokonań z Klausem Schulze. Z DCD może się wkrótce zapoznam.

Dołączył: 16 Mar 2008

jeszcze się tu nie wypowiadałam ?!
dziwne.
co najmniej.

Z moją fanatyczną miłością do ambientu i darkwave nie sposób nie kochać/nie słyszeć o Dead Can Dance. Avatar, Saltarello i Summoning of the Muse darzę największą sympatią ^_^

Ja bardziej obstaję za solową Lisą, niż Brendanem, ale w obu konfiguracjach są mega pro.

Zespół poznałam dzięki tutejszej Bitwie Kapel, bo pokillować chciałam dużo artystów, ale save'ować już nie miałam czego - i dlatego postanowiłam wspierać Wiedźmę. Z racji, że Wiedźma coś tam zaczęła chrząkać, marudzić i inne oznaki dezaprobaty wyrażać w związku z tym, że pustki ten temat święci, żeby mieć coś w temacie do powiedzenia - przesłuchałam trzy piosenki tego zespołu na YouTube (The Host of Seraphim, The Carnival Is Over i Yulunga). Po pierwszym mnie wcięło, drugi - tak średnio, trzeci utwór - O JA CIĘ ♥

Czyli muszę się z nimi zapoznać, nie ma co.

Weź się. ]: Ja MOBILIZOWAŁAM.

Zacznij od Within the Realm of a Dying Sun . Cudowny album, przez niego dostałam gorączki. < 3

Wiedźma napisał:

Weź się. ]: Ja MOBILIZOWAŁAM.

Co nie zmienia faktu, że zmobilizowałaś :>

Wiedźma napisał:

Zacznij od Within the Realm of a Dying Sun. Cudowny album, przez niego dostałam gorączki. < 3

Ta jest, pani profesor!

Aktywność w tym temacie przypomniała mi, że chciałam się z nimi zapoznać albo chociaż trochę liznąć, czyli w gruncie rzeczy motywujesz kolejną osobę, Wiedźmo. :3 The host of seraphim to genialność, właśnie tego słucham, i muszę powiedzieć, że bardzo dobre. Wgłębię się.

The host of seraphim jest genialne i głos pani Lisy jest genialny.

Słucham albumu tego, co Wiedźma poleciła... i totalnie mnie wcięło. Nie mogłam nic robić, tylko siedziałam, patrzyłam się jak ślepa w monitor, całą swoją uwagę skupiając na muzyce. Uwielbiam głos Lisy, Brendana troszeczkę mniej, ale nieźle jest. Dawn of the Iconoflast - < 33

Wróciłam do DCD, uwielbiam ten trans. Ściągnęłam Within the Realm of a Dying Sun jest świetnie ale polećcie jeszcze coś, chce mieć kopare w dole, noo.

No to może mój ulubiony Aion? Zawarte na płycie The Promised Womb to jedna z najcudniejszych kompozycji jakie znam, bardzo mistyczna. Into the Labyrinth ma zaś najwięcej zwolenników. Osobiście jeszcze się dobrze z tą płytą dobrze nie osłuchałam, bo mi gdzieś wcięło. ]: Aczkolwiek The Wind That Shakes the Barley cud, miód, ultramaryna.

Co do głosu Brendana to zdecydowanie wolę go na solowych płytach. Ach, Ark. < 3

Lisa ma jeden z najpiękniejszych głosów na świecie, mogę słuchać godzinami; z ddc zapoznałam się dzięki tacie, który należy do zagorzałych fanów i - kiedy już w końcu dorosłam, ma się rozumieć, do takiej muzyki - podobają mi się ogromnie, mają niesamowity klimat. ulubiona płyta to chyba into the labirynth właśnie i dead can dance, kurde, uwielbiam ocean :v

dcd znam od kilku lat, i niby mi się podobali, ale najwidoczniej "ich czas" przyszedł właśnie teraz, bo od kilku dni nie mogę uwolnić się od ich muzyki. muzyki? no właśnie, to zdaje się być bardzo płytkim określeniem w ich przypadku... zapominam gdzie jestem, gdy ich włączam. coś niesamowitego. póki co najbardziej lubię ullyses, windfall, xavier, summoning of the muse, the promised womb, black sun i the writing of my father's hand, a jeśli miałabym wybrać płytę, to zdecydowanie within the realm of a dying sun. kosmos.

Wysłany: Nie 16:53, 04 Mar 2012

15 października w Warszawie. (: