Disfear

Szwedzki zespół, grający D-beat (jak to wygląda - o tym zaraz), a dawniej też crust punk. Jeśli chodzi o D-beat, to są już legendą tej sceny, co mnie cieszy, bo grają świetnie. No, a teraz o D-beat. Tak się składa, że charakterystyczność takiego grania skupia się głównie na perkusji i są trzy podstawowe formy grania - dwie skupiające się na werblu, stopie i hihacie i jedna, najbardziej klasyczna - werbel, stopa i crash. Częste, jednostajne granie blach i naprzemienne werbel i stopa w stylu czegoś takiego: stopa, werbel, stopa, stopa, werbel, stopa, werbel etc. Dwie pierwsze techniki grania różnią się częstotliwością uderzeń w werbel i stopę, trzecia przypomina jedna z nich, jeśli chodzi o bębny, bo blacha jest uderzana rzadziej: crash - - crash - crash - - crash - - crash - crash itd. Brzmi to wszystko prymitywnie i prostacko, no.

A teraz już Disfear:
Starsze napieprzanie:
http://www.youtube.com/watch?v=CQzUBsxWulA

Nowsze napieprzanie:
http://www.youtube.com/watch?v=qYZpVVgdCbE