zmasowany atak pedalskiej żydokomuny

[link widoczny dla zalogowanych] 8)

Jestem z siebie dumna.

Świetny szablon <3

Dziękujam XD Też jestem z niego zadowolona.

Być albo nie być, ty jesteś jak zdrowie,
ile cię cenić trzeba, ten tylko się dowie,
gdy Hamlet, książę duński, przyjedzie na krowie.

kochamcię <3

Rany, ile Ty już masz tych blogów? A szablon naprawdę super ;)

Ann. napisał:

Rany, ile Ty już masz tych blogów? A szablon naprawdę super ;)

Dużo XD

Oprawa graficzna rewelacja, jak któregoś wieczora będzie mi się nudzić, to zajmę się treścią;)))

Majanna napisał:

Być albo nie być, ty jesteś jak zdrowie,
ile cię cenić trzeba, ten tylko się dowie,
gdy Hamlet, książę duński, przyjedzie na krowie.

kochamcię <3

Jateż!

Pierwsze co mi przyszło na myśl to: znowu?! XD Szablon świetny. A historię zaraz przeczytam.

Majanna napisał:

Być albo nie być, ty jesteś jak zdrowie,
ile cię cenić trzeba, ten tylko się dowie,
gdy Hamlet, książę duński, przyjedzie na krowie.

kochamcię <3

Geniusz *_*

A szablonik chyba najbardziej udany do tej pory <33

Być albo nie być, ty jesteś jak zdrowie,
ile cię cenić trzeba, ten tylko się dowie,
gdy Hamlet, książę duński, przyjedzie na krowie.

- Jesteś debilem!
- Nie, ja jestem aktorem!
- Tak, a ja jestem piekarzem...
- Poproszę bagietkę.
- A w ryj nie chcesz?

Ja też kocham Trzynasty Posterunek xD

Jakiż mam schizoidalny nowy szabloniq <:

Prze-prze-przepiękny. W Firefoxie wygląda idealnie, w Explorerze troszeńkę się rozpiernicza, ale to nic <3

Kocham cię za fragment piosenki użyty w nagłówku <33 I te seksowne serducha, ach!

Fanciu, brawa, brawa. Ogólnie kłaniam się nisko przed tymi, którzy potrafią skonstruować taki szablon dla bloga na onecie ^^' w sensie połączenie nagłówka i uniwersalnych, tła itp.

Się robi nagłówek, a potem się go tnie XD Dat's soł simpyl.

I dziękuję za komplementy <3

dziwne o.o
ten blog utwierdza mnie w przekonaniu, że biorę udział w jakimś dziwnym zjawisku [a trwa to już może z rok i powtarza się z częstotliwością 1-2/dzień? XD] które polega na tym, że do głowy przychodzą mi jakieś myśli, a gdy potem całkowicie przypadkowo przed moje oczy trafia jakiś tekst (piosenki, książki czy nawet z filmu) to okazuje się, że dokładnie o tym samym myślałam przed chwilą O_o

Lubię twój styl pisania, o.

Ivy napisał:

dziwne o.o
ten blog utwierdza mnie w przekonaniu, że biorę udział w jakimś dziwnym zjawisku [a trwa to już może z rok i powtarza się z częstotliwością 1-2/dzień? XD] które polega na tym, że do głowy przychodzą mi jakieś myśli, a gdy potem całkowicie przypadkowo przed moje oczy trafia jakiś tekst (piosenki, książki czy nawet z filmu) to okazuje się, że dokładnie o tym samym myślałam przed chwilą O_o

A jakiś konkretny przykład? XD

Hmm to były pojedyncze myśli, a większość z nich o dziwo znalazłam w treści Twojego bloga. I to mniej/więcej godzinę po tym, jak skonczylam nad nimi sie zastanawiac. Czytam twojego bloga a tu nagle bam! cos w guscie deja vu xD Są to zazwyczaj urywki moich rozważań na różne tematy... Nie wiem jak ci to pokazać, mam pozaznaczać? XDD

Ivy napisał:

Hmm to były pojedyncze myśli, a większość z nich o dziwo znalazłam w treści Twojego bloga. I to mniej/więcej godzinę po tym, jak skonczylam nad nimi sie zastanawiac. Czytam twojego bloga a tu nagle bam! cos w guscie deja vu xD Są to zazwyczaj urywki moich rozważań na różne tematy... Nie wiem jak ci to pokazać, mam pozaznaczać? XDD

O, to by było idealne rozwiązanie XDDDDDDD

spoko, ale... na chuj ci to? XDD

prawie cala ta strona:

[link widoczny dla zalogowanych]
to:

3-One był zupełnie inny. Powtarzał, że sam sobie wybrał taką, a nie inną drogę i to może kogoś boleć, to się może komuś nie podobać, ale on z tej drogi zejdzie o własnych siłach albo na niej padnie na mordę. Z własnego wyboru stoczył się dokładnie na samo dno i dzień w dzień nieświadomie udowadniał Jimmy’emu, że on nigdy nie będzie tak odważny, żeby nie szukać winnego swoich własnych błędów. Był jednym z tych, o których nikt nie powiedziałby, że sami są sobie winni, bo 3-One pozostał porządny, nawet w momencie, kiedy wiedział, że tym razem nie wyślizgnie się śmierci z rąk w ostatniej chwili. Powtarzał, że nigdy nie poniży się do tego stopnia, żeby ukraść cokolwiek, co dałoby się opchnąć za gram hery. Nawet za kilogram nie ukradłby gumy do żucia, podobnie jak nie pożyczyłby od nikogo nawet centa. 3-One miał istną obsesję na punkcie bycia stuprocentowo samowystarczalnym, niezależnym i do bólu swoim. Nie dopuszczał do siebie ludzi, którzy mogliby w jakikolwiek sposób zaburzyć jego świętą autonomię, nanieść błota do świątyni jego własnego ja, zrobić przeciąg, powywracać krzesła, potłuc lustra, podeptać kwiatki, pozrzucać obrazy ze ścian i trzaskając drzwiami zostawić go samego pośrodku ruiny własnego życia. Nie, jego świat był królestwem. Nawet jeśli zaczynał się i kończył w mieszkaniu, gdzie właściwie były tylko ściany i coś, co w przypływie twórczego myślenia można by nazwać łóżkiem. Ale dla 3-One to było prawdziwe, bajkowe królestwo, otoczona złem wspaniała enklawa spokoju. Był półmartwym marynarzem, który płynął odwróconym dnem do góry okrętem i histerycznie wierzył, że ostatni pęcherz powietrza wystarczy na dopłynięcie do celu, bo to jeszcze nie jego czas, jeszcze miesiąc, może dwa, jeszcze chociaż kilka chwil. Trochę czasu, żeby mógł się przyznać do tego, że kłamał zawzięcie nawet przed samym sobą. Nie było królestwa, nie było ideałów, nie było też dobrowolnego wyboru. Ale nie mógł tak umrzeć, nie z igłą tkwiącą w żyle jak ludzie, którym brakuje jakiegokolwiek honoru. 3-One był odważny, 3-One sam siebie pozbawił życia, które mu zrujnowano.

i troche wiecej pojedynczych w starszych postach xd

Bo ja lubię takie dziwne zjawiska, nooo XD
I się ucieszyłam, więc można powiedzieć, że to mi się przydało XD

Wiecie, że ja tu żyję? 8)

Wciągający blog, ruchałbym :P