Gra na instrumencie ;)

Roy d'Epee napisał:

na skrzypcach nie ma żadnych progów jak w gitarze, więc nie wystarczy nauczyć się chwytów i bicia

Nohelou, gra na gitarze nie polega tylko na graniu rytmicznym, bo tego można nauczyć się samemu. Ale z drugiej strony przyznam Ci rację - brak progów na skrzypcach mnie przeraża i mając je kilka razy w ręku stwierdziłem, że to musi być jeden z trudniejszych instrumentów.

Nie ukrywam, że gardzę gitarą (w ujęciu klasycznym, do muzyki rozrywkowej się nie mieszam). Progi mnie ograniczają.

Taki twórczy jesteś, że Cię progi ograniczają? Swoją drogą to na gitarze gram tylko klasycznie. Do "ogniskowego" grania mnie nie ciągnie.

Jeśli ktoś chce się uczyć i sprawia mu to przyjemność, to może mieć i pięćdziesiąt lat, nie widzę przeszkód :).
Wszyscy mnie pytają, jak można mieć pianino w domu i na nim nie grać. A można, ten stary rupieć jest wyłącznie narzędziem pracy, ja jakoś się do niego nie garnę (chyba, że coś mi odbija). Pomimo, źe fortepian i pochodne (wykluczając śmieszne syntezatory) są w trójce moich ulubionych instrumentów.

A gitara stoi sobie w kącie i się kurzy, od czasu do czasu sobie o niej przypomnę.

sawyer napisał:

Taki twórczy jesteś, że Cię progi ograniczają?

Jakby skrzypce były twoim głównym instrumentem, to miałbyś takie samo zdanie na ten temat.
Tym bardziej, że miłuję się w impresjonistycznych formach artykulacji i modulacji dźwięków, gdzie liczy się przede wszystkim inwencja i ryzyko, a nie trzymanie się sztywnych zasad gry. W tym wypadku skrzypce dają największe pole do popisu.

Rozumiem Cię, ale jeżeli ktoś trzyma się zapisu nutowego i nic nie próbuje kombinować to nie ma chyba różnicy, nie? Zresztą brak progów daje jakieś nowe możliwości artykulacji dźwięków?

Mówisz, jakbyś nigdy nie miał do czynienia z interpretacją utworu. Nawet jak grasz z nut, to masz pewien zakres dowolności. Zagranie utworu jak kserokopiarka to żadna sztuka, dzieci z pierwszego stopnia szkoły muzycznej tak robią. Nawet jak grasz coś, dajmy na to, Brahmsa (który był wielkim maniakiem klasycystycznych reguł) to powinieneś włożyć w utwór coś od siebie (nie mówię o ingerowaniu w harmonię, ale akcentowaniu). To właśnie jest coś, co odróżnia muzyka od rzemieślnika.

Co do progów- ich brak jest najbardziej zauważalny przy improwizacji. Po części łączy się też z artykulacją.

Dołączył: 25 Mar 2007

Dziękuje za odpowiedź. Myślę że spróbuje. W tym roku będzie rekrutacja do szkoły muzycznej to postaram się dostać ^^
Jak na razie umiem czytać nuty na pianino i trochę na gitarę i raczej z tym nie będę miała problemu.

Roy d'Epee napisał:

Mówisz, jakbyś nigdy nie miał do czynienia z interpretacją utworu. Nawet jak grasz z nut, to masz pewien zakres dowolności. Zagranie utworu jak kserokopiarka to żadna sztuka, dzieci z pierwszego stopnia szkoły muzycznej tak robią. Nawet jak grasz coś, dajmy na to, Brahmsa (który był wielkim maniakiem klasycystycznych reguł) to powinieneś włożyć w utwór coś od siebie (nie mówię o ingerowaniu w harmonię, ale akcentowaniu). To właśnie jest coś, co odróżnia muzyka od rzemieślnika.

Co do progów- ich brak jest najbardziej zauważalny przy improwizacji. Po części łączy się też z artykulacją.

Pisząc o "kombinowaniu" miałem na myśli właśnie improwizację. Źle mnie zrozumiałeś, bo zdaję sobie sprawę z tego, że grając jakiś utwór mam ten pewien zakres dowolności i korzystanie z niego jest nawet wskazane. Nie gram na skrzypcach i nie odczuwam ograniczenia związanego z progami na gryfie.

Jeśli chodzi o nuty, to wystarczy ci klucz wiolinowy.

Dołączył: 22 Mar 2009

moje marzenie to rozpocząć naukę gra pianinie, jak nie wyjdzie- biorę się za perkusję.

Dołączył: 31 Mar 2010

Od niedawna gram na gitarze klasycznej. Wątpię, by gitara była moim powołaniem, ale skoro nie mam innych zajęć na zbicie czasu, to umilam go sobie grą na tym drewnianym pudle. Wychodzi mi nieźle jak na kilka dni nauki. Może kiedyś zainwestuję w elektryka. Jak na razie jednak nie myślę o tym poważnie.

Dołączył: 28 Mar 2010

A ja pogrywam sobie na flecie, fortepianie i na nerwach.
Jednym słowem nie daję spać sąsiadom.

Wysłany: Śro 16:10, 31 Mar 2010

Aktualnie uczę się na gitarze elektrycznej i naprawdę nie radzę na początku kupować klasyka a potem przerzucać się na elektryka, bo strasznie ciężko jest przyzwyczaić się do chudszego gryfu i tak dalej. Kiedyś grałam na fortepianie, ale ojciec mi go zarąbał, a ja odwdzięczyłam się mu i pozbawiłam go saksofonu, na którym już całkiem przyjemnie gram. Muszę się przejechać do dziadka który gra na basie i może mnie trochę poduczy. Nie ma to jak muzykalna rodzina.

Wysłany: Śro 16:24, 31 Mar 2010

Felicja napisał:

[...] i pozbawiłam go saksofonu, na którym już całkiem przyjemnie gram[...]

Pochwal się.

Dołączył: 26 Mar 2010

Ja skończyłam w zeszłym roku szkołę muzyczną,cykl 6-letni,grałam na pianinie.Ogólnie to bardzo lubię ten intrument, ale totalnie mi się nie chce więc rzadko na nim gram.Rodzice byli zmuszeni sprzedać mój,bo okazało się,że niedługo instrument mole zjedzą czy coś takiego(bo wcześniejszy właściciel miał kota i to jest chyba tego powód).Może w wakacje będę miała elektryczne pianino(nie mylić z keybordem xD)
gdybym miała możliwość nauczyłabym się grać na gitarze ^^

Wysłany: Śro 17:24, 31 Mar 2010

Mole zjedzą pianino? I co jeszcze mądrego powiesz?

Wysłany: Śro 18:23, 31 Mar 2010

Felicja napisał:

naprawdę nie radzę na początku kupować klasyka a potem przerzucać się na elektryka

Nie zgodzę się. Jesteś samoukiem?

Dołączył: 26 Mar 2010

Roy d'Epee napisał:

Mole zjedzą pianino? I co jeszcze mądrego powiesz?

No tak, bo ty na pewno lepiej wiesz, a ja po prostu wymyślam bajki dla zabicia czasu.Brawo.
Specjalista powiedział, że lepiej pianino sprzedać, bo coś tam we wnętrzu jest(nie wiem na 100% mole,może coś podobnego) i w końcu nie będzie się na tym dało grać, sprzedać też nie będzie można.Mole,modliszki,wsio ravno dla mnie.A intrumencja do nowych nie należała.

Wysłany: Śro 19:54, 31 Mar 2010

Mol żre ubrania, do kurwy nędzy. To, co może zaszkodzić pianinie, to termit.

Wysłany: Śro 21:48, 31 Mar 2010

sawyer napisał:

Felicja napisał:

naprawdę nie radzę na początku kupować klasyka a potem przerzucać się na elektryka

Nie zgodzę się. Jesteś samoukiem?

Tak jest. Strasznie ciężko mi się było przyzwyczaić do tego chudego gryfu.

Wysłany: Śro 23:17, 31 Mar 2010

Tak myślałem. Każdy nauczyciel radziłby raczej zaczynać na klasyku, a potem przejść na elektryka.

Dołączył: 26 Mar 2010

Roy d'Epee napisał:

Mol żre ubrania, do kurwy nędzy. To, co może zaszkodzić pianinie, to termit.

Wybacz sensei.

A czy ktoś z was chodzi do szkoły muzycznej II stopnia?Czy kończycie zazwyczaj na I-szym?

Ja już skończyłem drugi stopień.

kończymy zazwyczaj na pierwszym.