Poezja śpiewana?

Felicja napisał:

ja muszę mieć power, ty musisz mieć rower.

XDDDDDDDDDDDDDD kochamto.

i dołączam się do melóry: mówiłam dokładnie to samo. na obozach rozwalałam cały ośrodek muzyką ejsidisi, gansów właśnie i tak dalej. musiałam się wyszaleć, wykrzyczeć, potrząść czupryną, ale to nie jest "stan" na długo, serjo.

od pewnego czasu lubię stare dobre małżeństwo ;q

cyanus napisał:

od pewnego czasu lubię stare dobre małżeństwo ;q

DZIĘKI MNIE! XD

Felicja napisał:

[...]nie toleruję takiej muzyki. że tak powiem, za lekka jest dla mnie.

Za lekka? Chyba nie w odbiorze :>

Z poezji śpiewanej najbardziej cenię sobie Grzegorza Turnaua. Tylko jego słucham w miarę regularnie, bo, dajmy na to, Niemena to tylko od święta, jak najdzie mnie chcica i specyficzny humor.
Nie przepadam za Starym Dobrym Małżeństwem.

melóra napisał:

dokładnie to samo mówiłam w 1 gimnazjum. "muszę mieć gitary, wtedy czuję, że żyję, blablablablablabla".
pożyjemy, zobaczymy.

Ja tak mówię do dzisiaj, a stara dupa już ze mnie.
Poezję albo się czuje, albo nie. W moim przypadku w dalszym ciągu utrzymuje się opcja numer dwa, sorry Winnetou.

Agnes napisał:

Poezję albo się czuje, albo nie.

niekoniecznie. gdyby tak było, to nadal bym słuchała metalu.

melóra napisał:

pożyjemy, zobaczymy.

Wrażliwość na poezję nie jest czymś, co ma się bezwzględnie zapisane w genach. Jakby nie patrzeć- gusta ludzkie ewoluują wraz z wiekiem, osobiście znam ludzi, którzy jako dwunastoletnie dzieci zachwycali się Ich Troje, a teraz siedzą w klasyce.

Ja tak mówię do dzisiaj, a stara dupa już ze mnie.

Nie rozśmieszaj mnie.

Cóż, może i jest tak jak piszecie. Nie spieram się, w każdym razie, za gatunkiem owym nie przepadam i już.

Roy d'Epee napisał:

Ja tak mówię do dzisiaj, a stara dupa już ze mnie.

Nie rozśmieszaj mnie.

To było napisane z lekką ironią.

samych polskich artystów wymieniacie, a coś zagranicznego?
np. Anne Clark - just after sunset - najpiękniejsza płyta ever:)

Wysłany: Sob 20:38, 13 Mar 2010

Felicja napisał:

nie przejdzie, nie przejdzie. :3
jakoś siebie nie widzę jako osobę spokojną, cichą, delikatną, słuchającą poezji śpiewanej. nienienie, powtarzam, ja muszę mieć gitary, perkusję itp. i jak ty to napisałaś kiedyś w rozmowe ze mną: ja muszę mieć power, ty musisz mieć rower.

Ja tam się zgodzę z osobami, które twierdzą, że może Ci się odmienić. Jesteś jeszcze młoda, a znam kilka osób, którym bardzo zmienił się gust muzyczny.

Zdecydowanie na tak. Przede wszystkim Jacek Kaczmarski - zarówno solo, jak i z Łapińskim lub Gintrowskim. Trudno wskazać jedną ulubioną płytę, najczęściej chyba słucham Sarmatii. Do muzy suplikacja przy ostrzeniu pióra, Kniazia Jaremy nawrócenie, Warchoł, Na starej mapie krajobraz utopijny i wszyskie pozostałe - po prostu mistrzostwo. Ponadto Kosmopolak, Krzyk (Lekcja historii klasycznej!!! czy Chicago live '83 (z zapowiedziami młodziutkiego Kaczmarskiego, nigdzie indziej nie słyszałem, żeby mu się tak głos trząsł). Jeśli chodzi o utwory, to dochodzi do tego na pewno Epitafium dla Włodzimierza Wysockiego, które jest arcydziełem i powinno być w podręcznika do języka polskiego, Autoportret Witkacego (chociaż tutaj bardziej podoba mi się wykonanie Bończyka), Czarne suchary, Ballada paranoika czy ustawiona na telefonie jako budzik Modlitwa o wschodzie słońca (co prawda tekst Natana Tenenbauma, ale kojarzona głównie z trio KGŁ).

Dalej Michał Bajor z genialnymi Moja miłość największa, Chciałbym, Dokąd przed nią wciąż uciekasz, Nie chcę więcej!!!, Ja jestem bogaty i Żal mi nadziei; Grzegorz Turnau (Marta!!!, Miejscowa idiotka z tutejszym kretynem); Pod Budą, Stare Dobre Małżeństwo, Marek Grechuta, Jacek Wójcicki, Przemysław Gintrowski.

Ponadto z zagranicznym Bułat Okudżawa (zwłaszcza Szarik, Na fonie Puszkina snimajetsja semiejstwo, Molitwa Francois Villona i Rimskaja Impierija i od czasu do czasu Włodzimierz Wysocki (najczęściej Ja nie liubliu).

Ozi napisał:

Autoportret Witkacego(chociaż tutaj bardziej podoba mi się wykonanie Bończyka),

A jeszcze niedawno mówiłeś o tym tyle, że 'ujdzie', a 'oryginał lepszy'.
Labilność nie jest pożądaną cechą u polityka.

swordfishtrombonist napisał:

Ozi napisał:

Autoportret Witkacego(chociaż tutaj bardziej podoba mi się wykonanie Bończyka),

A jeszcze niedawno mówiłeś o tym tyle, że 'ujdzie', a 'oryginał lepszy'.
Labilność nie jest pożądaną cechą u polityka.

Gusta muzyczne mogę się zmieniać, gorzej kiedy ktoś zmienia partie jak rękawiczki, a poglądy zależą od kierunku wiejącego wiatru. Swoje poglądy polityczne i ekonomiczne wywiodłem z kilku aksjomatów i nic nie zapowiada, by miały się zmienić. Tylko nad sposobem ich realizacji i sensownością głoszenia codziennie przeprowadzam wewnętrzny spór.

EOT

Jeśli mogę się wtrącić, to wprost ubóstwiam SDM! zarażona od nauczycielki gry na gitarze... :P
Kocham praktycznie wszystkie piosenki.

Poezja śpiewana uspokaja, odpręża, wprowadza w zadumę...
A do tego skrzypce, harmonijka, gitara <-- to co kocham!!