HIM

musiałam.

HIM - fiński zespół rockowy, założony przez Villego Valo w 1991 roku w Helsinkach.

Jego pełna nazwa brzmi His Infernal Majesty, co oznacza Jego Piekielna Wysokość. Muzycy stworzyli nową muzykę, określając ją jako love metal - głównie ze względu na teksty piosenek. Wśród inspiracji członków HIM, znajdują się zespoły Black Sabbath, Ozzy Osbourne, Iggy Pop, Ramones, Sisters Of Mercy, Pink Floyd.

Obecny skład zespołu:
Ville Hermanni Valo - wokal
Mikko Henrik Julius "Mige" Paananen - ba
Mikko "Linde" Lindström — gitara
Mikko "Gas" Karppinen - perkusja
Janne Johannes "Burton" Purttinen - klawisze

Wicked Game
Join Me In Death
The Sacrament
Takie, a nie inne, bo mi się szukać nie chce.

Jeżeli chodzi o mnie, to jeden z moich ulubionych fińskich zespołów. Pierwszą piosenką z ich repertuaru, z którą się spotkałam, była Join Me In Death W listopadzie bodajże na Vh1 rzucili. I mam ogromnego fizia na punkcie najnowszej płyty, o.

Dałabym sobie łeb uciąć, że był już o nich temat, ale poszukałam i ni ma. Nie do pomyślenia ;x

A zatem...
Nie, inaczej. Ville to pierwsza miłość mego krótkiego życia, ach, byłam chyba w III klasie podstawówki, kiedy usłyszałam Pretending. To było coś, z miejsca oznajmiłam, że "Ja uwielbiam ten zespół!", a że mamuśka wyjątkowo podzielała moją opinię, finansowała mi ich krążki, a namiętność rosła.
BTW, to był czas, gdy moje rówieśniczki szalały na punkcie Britney Spears, Christiny Aguilery, Enrique Iglesiasa i Łez xDD
A zespół uwielbiam, cenię i wszytko co pozytywne po dziś dzień. Od nich zaczął się mój szał na Finlandię i w ogóle ile mój gust muzyczny im zawdzięcza, to by mi dnia zabrakło, żeby pisać ;>

Pierwsze dwie płytki były dobre, a nawet bardzo dobre. Lubię sobie od czasu do czasu posłuchać czegoś co przy dobrym szlifie mogło być porządnym gothrockiem. Ale mi się niestety chłopcy skomercjalizowali i wyszło to co wyszło. Praktycznie po 'Join me' to już nie było to samo a nowy krążek to jakieś takie niewiadomo co. Cóż...
Ale ogółem zespół lubię, chociaż jest to raczej swego rodzaju sentymentalizm, bo podobnie jak Agnes słuchałam tego namiętnie w podstawówce.

'When love and death embrace' dziwnym trafem często się zapętla w odtwarzaczu mym przenośnym. ;}