lubię zapach wanilii

[link widoczny dla zalogowanych]

Dobrze widzę, że brzós zaczął pisać opowiadanie? *__*
Hah, będzie co czytać, wspaniale.

tak, opowiadanie w narracji pierwszoosobowej, którą namiętnie kocham.
a co z tego wyjdzie... sama nie wiem.

Też piszę. Pisałam w sumie, ale znów niedawno mnie ruszyło. I coś mi się tam tworzy w szufladzie...

u mnie zwykle to, co w szufladzie, to kończyło się na pierwszym rozdziale. a jak mam bloga, to mam mus pisania. a bez musu nie napiszę niczego nowego.

Moja szuflada nazywa się open office writer. Na bloga nie wstawiam, bo presja potem jakaś jest, żeby pisać. Nie wiem czemu...

ja wiem, czy presja? na ogół chyba piszemy dla siebie, nie dla innych.

Brzoziu, moja miła, nie cierpię opowiadań, więc przeczytam to nie chętnie, ale tytuł tematu jest boski.

stanisława napisał:

Brzoziu, moja miła, nie cierpię opowiadań, więc przeczytam to nie chętnie, ale tytuł tematu jest boski.

tym bardziej będę to doceniać : >
poza tym... to nie jest typowe opowiadanie. raczej skrawki myśli.

To jest presja pod tytułem "Wypadało by coś napisać, ale nie mam weny". Mózgowy uraz taki. Mam już tak, niestety.

możliwe, ale piszesz wtedy, kiedy masz wenę i czujesz potrzebę pisania. a tą presję można u siebie wyłączyć^^

Dżyzus. Ja mam wenę bez przerwy, ale zamiast dobrych tekstów wychodzi bełkot.

donella brasco. napisał:

Dżyzus. Ja mam wenę bez przerwy, ale zamiast dobrych tekstów wychodzi bełkot.

oddaj część weny, a będę bezgranicznie wdzięczna. chociaż ostatnio to prywatne sytuacje dają mi inspiracje. dobrze jest.

Szablonik bardzo klimatyczny (jak zawsze u Dżefka), a treść bardzo odpowiadająca mojemu guścikowi literackiemu. Zaraz się wgryzę ;)

Fajnie!
Bardzo sympatycznie, napisane tak jak lubię. Widawa, ze masz talent. Uwielbiam to opowiadanie, ma coś z Ciebie, taką małą, prze fantastyczną Brzozę Aruenę Undomiel. Podziwiam Cię za to, że w każde swoje prace wkładasz cząstkę samej siebie.
Szkoda tylko, że imiona są angielskie, wolę stare lub zapomniane imiona, Różę, Nadzieję, Malinę, Piotra, Piusa, Amadeusza. I Kamelię. ;3

Anouk napisał:

Szablonik bardzo klimatyczny (jak zawsze u Dżefka), a treść bardzo odpowiadająca mojemu guścikowi literackiemu. Zaraz się wgryzę ;)

szablonu szukałam pół dnia. cieszę się, że podpasiłam, o.

Camelia napisał:

Fajnie!
Bardzo sympatycznie, napisane tak jak lubię. Widawa, ze masz talent. Uwielbiam to opowiadanie, ma coś z Ciebie, taką małą, prze fantastyczną Brzozę Aruenę Undomiel. Podziwiam Cię za to, że w każde swoje prace wkładasz cząstkę samej siebie.
Szkoda tylko, że imiona są angielskie, wolę stare lub zapomniane imiona, Różę, Nadzieję, Malinę, Piotra, Piusa, Amadeusza. I Kamelię. ;3

to jest właśnie złe. każda rzecz, która wyjdzie spod mojej ręki ma piętno mnie. jakbym nieświadomie (albo całkowicie świadomie) robiła sama sobie pieczątkę - oto kawałek mojego życia.

Te opowiadanie to cała ja.. jak to czytałam, myślałam, że czytam swój pamiętnik, z historiami, które i tak zawsze są na nie, wszystko źle.. i bez miłości.
Mam nadzieję, że jakoś przełamiesz tę bohaterkę i dasz czytającym dobre rady, to skorzystam bardzo chętnie. Bo mam już dość życia z waleniem głupot, bez ludzi i celu w życiu.
no, aż się pod koniec ostatniej notki aż wzruszyłam
podziwiam Cię Klaudia jak zawsze, na zawsze będziesz osobą na której będę się wzorować, na tej bohaterce z biegiem czasu pewnie też, gdy może się zmieni, chyba że chciałaś by życie 'na kartce' miała pełne niepowodzeń

nie wiem. nie wiem, naprawdę nie wiem, jak potoczą się losy mojej bohaterki. zapewne tak, jak moje...

piszesz bardzo lekko i przystępnie. Bardzo podoba mi się to, że nie stosujesz żadnych udziwnień, piszesz prostym językiem, a jednak on ma TO COS w sobie xd Nie znam się na literaturze, ale muszę powiedzieć że bardzo mi się podoba. I jakbyś napisała książke, to zażyczyłabym sobie jako jedna z pierwszych osób kupno egzemplarza : d
No i szablon bardzo przyjemny, wakacyjny i świeży, wg moich wyobrażeń pasuje do bohaterki opowiadania.

najzajebistowogólekólaśnoicośtamjeszcześniejsze opowiadanie.

to miało wyglądać jak pamiętnik, a wątpię, żeby ktokolwiek pisał wzniośle i z udziwnieniami w pamiętniku :>
przekazuje emocje, które siedzą w ludziach. inspiruję się sobą, otaczającymi mnie ludźmi i tym wszystkim, co takie zwyczajne i banalne.

napisać książkę? może kiedyś :>

napisz, niechętnie czytam książki, choć te ciekawe, pisane ładnie dość chętnie.
za to twoje dzieła przeczytam miliony razy ;D
bo są tak inteligentne i inne, używasz inne słowa i za to kocham to co piszesz <3333

jeśli dam radę do końca doprowadzić tę historię, to czemu nie, prawda? później będzie problem, bo niekoniecznie uda się wydać, ale zawsze trzeba być dobrej myśli :)
można zacząć od umieszczeniu tego w czasopiśmie, a skończyć na książce^^

brzóska napisał:

Camelia napisał:

Fajnie!
Bardzo sympatycznie, napisane tak jak lubię. Widawa, ze masz talent. Uwielbiam to opowiadanie, ma coś z Ciebie, taką małą, prze fantastyczną Brzozę Aruenę Undomiel. Podziwiam Cię za to, że w każde swoje prace wkładasz cząstkę samej siebie.
Szkoda tylko, że imiona są angielskie, wolę stare lub zapomniane imiona, Różę, Nadzieję, Malinę, Piotra, Piusa, Amadeusza. I Kamelię. ;3

to jest właśnie złe. każda rzecz, która wyjdzie spod mojej ręki ma piętno mnie. jakbym nieświadomie (albo całkowicie świadomie) robiła sama sobie pieczątkę - oto kawałek mojego życia.

Ale kiedy to jest właśnie fajne...

Camelia napisał:

brzóska napisał:

Camelia napisał:

Fajnie!
Bardzo sympatycznie, napisane tak jak lubię. Widawa, ze masz talent. Uwielbiam to opowiadanie, ma coś z Ciebie, taką małą, prze fantastyczną Brzozę Aruenę Undomiel. Podziwiam Cię za to, że w każde swoje prace wkładasz cząstkę samej siebie.
Szkoda tylko, że imiona są angielskie, wolę stare lub zapomniane imiona, Różę, Nadzieję, Malinę, Piotra, Piusa, Amadeusza. I Kamelię. ;3

to jest właśnie złe. każda rzecz, która wyjdzie spod mojej ręki ma piętno mnie. jakbym nieświadomie (albo całkowicie świadomie) robiła sama sobie pieczątkę - oto kawałek mojego życia.

Ale kiedy to jest właśnie fajne...

fajne? czy ja wiem? nie umiem napisać niczego, co by nie miało ze mną związku. taka marna ze mnie pisarka. choć to i tak za duże słowo.