Transplantacja organów.

Czy jesteście z tym zgodni ? Czy po swojej śmierci, oddalibyście swoje narządy dla umierających ? Ja jak najbardziej bym oddała. Jest taka wypowiedź, nie wiem kogo :
"Nie zabieraj swoich organów do nieba, bo tam wiedzą że bardziej i tak będą potrzebne na ziemi"
No bo mi po śmierci już organy nie będą potrzebne, a ludzie którzy dzięki temu przeżyją, będą mieli w sobie cząstkę mnie, to tak jakby kawałek mnie był w kimś innym.

A czy oddalibyście nerkę, lub krew, np dla przyjaciółki, siostry która by była umierająca, a tylko twoja by się nadawała ?
Ja tak, bo i mnie może kiedyś *tfu tfu* to spotkać, że będę potrzebowała właśnie takiej pomocy.
A wy ? Jakie jest wasze zdanie ?

Cóż. To zależy.
Oczywiście, po śmierci jak najbardziej oddałabym organy do przeszczepu. Noszę nawet w portfelu karteczkę z deklaracją, że zgadzam się na transplantacje.

Ale za życia? Nie, nie, nie ma mowy. I to tylko dlatego, że mam kompletną fobię na punkcie szpitali i pobierania krwi. Na widok igły do pobierania krwi mdleję, a myśl o pobycie w szpitalu wywołuje u mnie atak histerii, więc żadna z tych opcji nie wchodzi w grę.

Dołączył: 06 Mar 2007

Pośmiertnie owszem.
Za życia? Sama nie wiem, czy nie będę potrzebowała, więc tu raczej nie.

Nerki, wątroby i krwi czy szpiku nie oddaje się ot-tak-sobie za życia, więc to zależy od medycznego punktu widzenia na mój organizm.
Po śmierci - mogę pozwolić pokroić wszystko, prócz ruszania twarzy, nie wyobrażam sobie mojej rodizny patrzącej do mnie do trumny z zaklejonymi oczodołami.

Nie wiem sama, mam taki wewnętrzny sprzeciw wobec krojenia człowieka po śmierci, nawet jeśli miałoby to uratować czyjeś życie.
Chociaż ja i tak chciałabym, żeby moje zwłoki poddano kremacji, więc... Nie wiem, nie wiem, nie zastanawiam się na razie nad tym.

Ja bym oddała. Wiem, że to może komuś uratować życie. Jak najbardziej na tak.

Jeżeli po śmierci moje organy byłyby w stanie komuś pomóc to tak. Na pewno. Skoro ja nie żyję niech ktoś inny pożyje ^^.

Jak najbardziej bym oddała. Przecież ja już tego nie będę potrzebować, a komuś może uratować życie. Może niektórym wydaje sie to takie straszne myśleć o tym, bo wydaje nam się, że do naszej śmierci jeszcze daleko i jeszcze zdążymy oddać..

NathNougat napisał:

Nerki, wątroby i krwi czy szpiku nie oddaje się ot-tak-sobie za życia, więc to zależy od medycznego punktu widzenia na mój organizm.
Po śmierci - mogę pozwolić pokroić wszystko, prócz ruszania twarzy, nie wyobrażam sobie mojej rodizny patrzącej do mnie do trumny z zaklejonymi oczodołami.

Zgadzam się w 100%.

Znaczy po śmierci - owszem, ale za życia, to raczej nie.
Chociaż kiedyś sama potrzebowałam krwi.

Krew oddać mogę, organów nie. Kropka, koniec. Nie lubię jak ktoś mnie tnie za życia, czy po śmierdzi i nie chcę by ktoś miał w swoim ciele moją nerkę, czy cokolwiek innego. A moja krew się komuś sprzyda w końcu 0Rh +

Gdy umrę pozwalam. Pomogę, zawsze ktoś dzięki temu przeżyje, więc warto.
W trakcie życia, tylko krew, przyzwyczajona jestem do pobrań, więc oddawać będę. Co jakiś czas. Coś większego już nie, bo to przesada.

Soary napisał:

W trakcie życia, tylko krew, przyzwyczajona jestem do pobrań, więc oddawać będę. Co jakiś czas.

szkoda, że ja krwi oddawać nie mogę, bo chciałabym kogoś uratować, tak jak uratowano mnie, taki dług wdzięczności.

Już teraz, chciałabym oddawać krew. Niestety, nie mam odpowiedniej liczby wiosen za sobą...
w każdym razie, jestem całkowicie ZA oddawaniem organów po śmierci.
po co nam one w grobie ?

Owszem, jeżeli tylko po śmierci będę mogła komuś pomóc to się na to zgadzam. Krwi oddawać raczej nie będę, bo jak diabli boję się strzykawek

Po śmierci myślę, że tak w końcu mi raczej nie będą potrzebne.
Natomiast za życia, nie.

Po śmierci oczywiście, za życia rodzinie owszem.

Gdyby nie fakt, że boje się igieł, myślę, że mogłabym komuś pomóc. Ale co chodzi o narządy.. sama nie wiem. Na pewno ciężko byłoby mi powiedzieć 'nie'.
A co do krojenia mnie po śmierci - jestem całkowicie, niezaprzeczalnie za. Po co mają zostać zjedzone przez robaki, skoro mogą komuś uratować życie - jednak co do twarzy - zgadzam się z NathNougat i Michałem.

betty napisał:

Już teraz, chciałabym oddawać krew. Niestety, nie mam odpowiedniej liczby wiosen za sobą...
w każdym razie, jestem całkowicie ZA oddawaniem organów po śmierci.
po co nam one w grobie ?

dla czekolady XD
tak, tak, tak jak wyżej ;d

Po śmierci tak, za życia również.

Oto jak transplantacja organów wygląda w Rosji.
[link widoczny dla zalogowanych]
Dla ludzi o mocnych nerwach.

Nie jestem zalogowana i nie chce mi się xd (leniwa ja)

Gdybym była martwa to ... owszem. Nawet gdybym nie wiedziała i tak cieszyła bym się za życia, że być może kogoś uratuje :) Lubię pomagać ludziom. Natomiast gdybym była żywa ... to... ciężka decyzja. Rodzinie tak ale są komplikacje niestety.

Więc jak bym umarła na pewno oddałabym organy ;P
A za życia jedynie krew, nerki nie ani innych organów.

Sama nie wiem...teraz raczej ciężko o tym myśleć, ale mdli mnie na samą myśl o tym, że ktoś po mojej śmierci mógłby mnie kroić na kawałki i załóżmy wyciągać ze mnie nerkę. Ugh. Zgodziłabym się na coś takiego, ale jednak z jednej strony źle bym się z tym czuła, a z drugiej cieszyłabym się że komuś uratuję życie.

anised napisał:

Krew oddać mogę, organów nie. Kropka, koniec. Nie lubię jak ktoś mnie tnie za życia, czy po śmierdzi i nie chcę by ktoś miał w swoim ciele moją nerkę, czy cokolwiek innego. A moja krew się komuś sprzyda w końcu 0Rh +

lol

A po co ci organy w grobie? Żeby ci miało co zgnić, czy żeby robaki nakarmić?