Oceń ostatnio przeczytaną książkę

Na innych forach temat cieszy się niezłą popularnością, zobaczymy, czy tutaj też się przyjmie.

Oceń ostatnio przeczytaną książkę w skali 0-10, dorzuć też ewentualny komentarz na jej temat, co ci się podobało, co ci się nie podobało, dlaczego polecasz, dlaczego odradzasz, wiecie, o co chodzi.

krystyna siesicka - "agnieszka"
czytałam to już któryś raz, tak ot, dla wyluzowania się. nic nadzwyczajnego, ale milutkie (no i fajowskie lata siedemdziesiąte). 7/10.

john green - szukając alaski
chłopak przyjeżdża do szkoły z internatem, coś w nim kiełkuje do dziewczyny, które faktycznie ma coś w sobie. najbardziej drażniło mnie w nim to, że myślał, że ją kocha jak cholera, a ja powiedziałabym że jeszcze nie, że jest dopiero zafascynowany jej osobą. zostawia pewien niedosyt, ale dowcipy, jakie robili, były wyśmienite, 7/10.

pola gojawiczyńska - dziewczęta z nowolipek
przejmujące, smutne, wzruszające. podobało mi się w niej dosłownie WSZYSTKO. niewątpliwie jedna z najlepszych książek, jakie czytałam. 10/10.

Agata Christie - Trzecia lokatorka

Agatka to jednak Agatka. Książka wciąga od pierwszej strony i nie można się od niej oderwać, dopóki nie pozna się rozwiązania zagadki. A przeczytać można zaledwie w dwie godziny. Polecam. 9/10

Jerzy Stefan Stawiński - Młodego warszawiaka zapiski z urodzin
a dajcie spokój... upłakałam się jak nienormalna. dobrze, że było trochę zabawnych momentów, bo inaczej bym dostała depresji.
9/10

Thud! Pratchetta. Jeśli znajomość angielskiego wam na to pozwala, to bierzcie się za niego w oryginalne, jest o wiele lepszy, niż po przekładzie.
Każda część Świata Dysku, w której główną rolę odgrywa Straż Miejska to mistrzostwo - 10/10.

Arthur Conan Doyle - Zniknięcie młodego lorda 10/10

Chyba pokochałam Sherlocka Holmesa. Ten jego geniusz ma w sobie coś seksownego ;> A tak na poważnie, jak zaczęłam czytać, tak nie oderwałam się aż do ostatniego opowiadania. Nie ma to jak dobry kryminał od czasu do czasu.

Christiane F. - My, dzieci z dworca Zoo
(uwaga, spojlery)
Chujowe. Rozwijając: jako dokument jest zajebiste, bo szczegółowe. Ale jako książka... ja rozumiem, po zapisie magnetofonowym zbyt wiele oczekiwać nie można, ale język Christiane jest bardzo ubogi. Bohaterka jest też zwyczajnie głupia. Rozpierdoliła mnie na łopatki pod koniec książki. Zwyczajnie poddała się nałogowi, nie szukała żadnej innej drogi do wyjścia z nałogu i zdecydowała się na śmierć. Wyglądało to jak odrabianie zadania domowego: zrobić i mieć z głowy. W ogóle się nie zastanawiała nad tym, że chce popełnić samobójstwo. Wcale mnie też nie wciągnęło. Czytałam ją jakieś 13 miesięcy. Zaczęłam rok temu, czytałam, znudziłam się, wzięłam się po raz drugi po ładnych paru miesiącach. 3/10.

naveen napisał:

Christiane F. - My, dzieci z dworca Zoo.
Chujowe. 3/10.

?!?!?!?!?!?! jedna z moich ulubionych książek.

Anthony Burgess - Nakręcana Pomarańcza
musiałam przeczytać tą książkę. na początku język którym została napisana był dla mnie cholernie trudny do zrozumienia, jednak już później gdy się go trochę 'nauczyłam' czytało mi się o wiele łatwiej. dziesięć na dziesięć, a jakże.

Pierre Choderlos de Laclos - Niebezpieczne związki 10/10

Arcydzieło, bez dwóch zdań. Nie żałuję ani jednej sekundy, którą poświęciłam na lekturę. Poza tym, naprawdę uwielbiam powieści epistolarne, więc dodatkowe plusy.

Frances Hodgson Burnett - Tajemniczy ogród
no, powiedzmy, że dziecięcy klasyk. straaasznie naiwny, co prawda, ale bardzo przyjemny, miły, i co najważniejsze - tajemniczy. uwielbiam taki klimacik i non stop rozmyślałam o tym, że chcę się znaleźć na miejscu Mary.
8/10

nico napisał:

naveen napisał:

Christiane F. - My, dzieci z dworca Zoo.
Chujowe. 3/10.

?!?!?!?!?!?! jedna z moich ulubionych książek.

to, że ją kochasz, wcale nie oznacza, ze nie mogę uważać ją za nieporozumienie, feluń.

naveen napisał:

nico napisał:

naveen napisał:

Christiane F. - My, dzieci z dworca Zoo.
Chujowe. 3/10.

?!?!?!?!?!?! jedna z moich ulubionych książek.

to, że ją kochasz, wcale nie oznacza, ze nie mogę uważać ją za nieporozumienie, feluń.

jak ci się jeszcze nie podoba basi rosiek grafomania to jesteś na zajebistej drodze

Haruki Murakami - O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu 10/10

Coraz bardziej zakochuję się w twórczości tego pana, jego styl pisania jest po prostu nadzwyczajny, co tu dużo mówić. Do tego równie sprawnie radzi sobie z formą pamiętnika, miłe urozmaicenie od jego typowych powieści.

SALCE napisał:

naveen napisał:

nico napisał:

naveen napisał:

Christiane F. - My, dzieci z dworca Zoo.
Chujowe. 3/10.

?!?!?!?!?!?! jedna z moich ulubionych książek.

to, że ją kochasz, wcale nie oznacza, ze nie mogę uważać ją za nieporozumienie, feluń.

jak ci się jeszcze nie podoba basi rosiek grafomania to jesteś na zajebistej drodze

o kurde, skąd wiedziałeś?

Olga Tokarczuk - Prawiek i inne czasy 9/10

W zasadzie mam tak mieszane uczucia odnośnie tej książki, że bardziej się nie da. Ma ona w sobie coś nadzwyczajnego, co nie pozwala o niej zapomnieć nawet po skończeniu lektury, ale... Przybił mnie ten wszechogarniający smutek, dosłownie wyciekający z jej stron.

Steven Saylor Rzym
Książka, kolokwialnie mówiąc, fajowa.
Całkiem interesujące rozwiązanie dla kogoś, kto przygotowuje się do klasówki z zakresu materiału obejmującego historie republiki rzymskiej. Większość postaci, dat, wydarzeń i bitew to autentyk. Dla większych zapaleńców historii, którzy wszystkie te pojęcia mają w małym paluszku {vide mua} będzie to raczej ciekawostka, czy jak mawia moja polonistka MIŁE PRZYPOMNIENIE.
O treści. Trochę razi pominięcie niektórych istotnych wątków {historycznie, nie fabularnie}, na rzecz koncepcji całej książki. Ja rozumiem, że to miała być tylko republika do powstania Imperium, ale jak już Julka zaczęliśmy to chociaż słowo o triumwiracie mogło się pojawić, co? No i ten koncept na dynastię Pinariuszów i Potycjuszów totalnie nie wyszedł. :c Kunszt literacki to tu był żaden, ale książkę pisał historyk, więc wybaczamy.
Dobra, całość nieobiektywnie ocenię na ósemkę, bo jestem jednak faneczką Imperium Romanum. (;

Dołączył: 28 Mar 2010

Christiane F. - My, dzieci z dworca ZOO 9.5/10
Ogólnie, to jedna z moich ulubionych książek, zdecydowanie w czołówce. Strasznie mnie wciągnęła i wprost nie mogłam się od niej odciągnąć.
Raziło mnie tylko to, kiedy słowa typu "bombowo" czy "obłędnie" powtarzane były w co drugim zdaniu. No i końcówka... taka urwana! Zdecydowanie zabrakło mi wyjaśnienia, co dalej stało się z Detlefem i czy w końcu na poważnie zeszli się z Christiane.
Pomimo wszystko i tak jestem zauroczona tą książką. Jasno i bez owijania w bawełnę przedstawia problem narkotyków wśród młodzieży.

Kolorova napisał:

Raziło mnie tylko to, kiedy słowa typu "bombowo" czy "obłędnie" powtarzane były w co drugim zdaniu.

taka była gwara młodzieżowa wtedy xd

Kolorova napisał:

No i końcówka... taka urwana! Zdecydowanie zabrakło mi wyjaśnienia, co dalej stało się z Detlefem i czy w końcu na poważnie zeszli się z Christiane.

oni chyba do tej pory się nie zeszli, przeczytaj opis jego zdjęcia w środku książki.

Dołączył: 28 Mar 2010

^ wiem, że gwara, ale ja po prostu tak nie potrafię przejść obok tego obojętnie.

A opis na środku czytałam, a i owszem. Noale ciekawi mnie czy i kiedy go wypuścili itepe.

Detlef jest kierowcą autobusu. ]:

Doris Lessing - Szczelina
Dziwna to pozycja. Aczkolwiek byłam ogromnie ciekawa, za co tej pani przyznano Nobla, więc zakupiłam tę książkę. Muszę przyznać, że bardzo mnie zainteresowała, pomimo faktu, że praktycznie niewiele się tam dzieje. Ot, opowieść z serii 'gdybanie' o początkach cywilizacji ludzkiej. Zero religii, co mi się bardzo spodobało. Dużo o różnicach między płciami, o wzajemnej niechęci, która później przeradza się w ciekawość, zafascynowanie. I to chyba jest właśnie najbardziej interesujące. Nie przepadam za powieściami akcji, natomiast uwielbiam, gdy autor poświęca się opisom emocji i uczuć. Tu mamy tego od groma.
Polecam, jeśli ktoś ma ochotę na klimatyczną historię, płynącą wręcz leniwie, ale za to znakomicie napisaną. 9/10

Targowisko próżności - ukazuje życie wyższych sfer w dziewiętnastowiecznej Anglii u schyłku czasów napoleońskich. Książka mi się podobała, autor (Thackeray William Makepeace) jest świetnym satyrykiem i zna się na kobietach, więc z przyjemnością się czyta jego opisy Rebecci i Amelii. Wzloty i upadki bohaterów, intrygi, miłość, zdrada, hazard, piękne kobiety i liczne rauty. Wiem jedno - muszę koniecznie obejrzeć film, bo uwielbiam kostiumowe, a tu jest również ciekawa historia w tej powieści bez bohatera.
8/10

Lolita Vladimir Nabokov
Było ciężej niż się tego spodziewałam. Do połowy lektury, czyli mniej więcej dwustu stron, niezmiennie towarzyszył mi kubeł na wymiociny. Serio. Czytałam powieści, w których jucha się lała, flaki fruwały, uprawiano zdehumanizowany seks i rżnięto trupy, ale nic mnie ruszyło tak jak to. Dobrze, że od połowy następuje wyraźna zmiana klimatu i obserwacja specyficznej psychiki głównego bohatera jest bardziej... przyjemna. Ale trzeba przyznać, że Nabokov genialnie pisze i nawet największe paskudztwo spod jego pióra przeczytałabym ze swoistą przyjemnością.
6.5/ 10, głównie za styl.