Samobójstwa.

ja się nie wypowiadam, jeszcze nigdy nie popełniłem samobójstwa

mandragora, moim zdaniem wcale nie jest łatwo udawać radosnego, i wcale większość ludzi o tym nie zapomina. zresztą wydaje mi się, że zbytnio to uogólniłaś. typy są różne. można być wesołkiem od hoho, a w jednej krótkiej chwili walnąć się na własne życzenie do grobu - i to wcale nie dlatego, że wcześniej non stop było się skrycie nieszczęśliwym. raczej pod wpływem impulsu, nagłej zapadni pod stopami, może wręcz nieprzyzwyczajeniem do tego, że coś może się fatalnie potoczyć. i wydaje mi się, że tak właśnie było z tym moim kolegą.
i tyle.

melóra, być może. Ja po prostu mówię na podstawie własnych doświadczeń.

Może kiedyś miałam myśli samobójcze, ale jakoś nie potrafiłam tego zrobić, ciągle miałam na myśli to, że mogę stracić życie, a tego przecież nie chcę. Bo żyje się raz, i to jest najważniejsze. I teraz nie mam takich myśli, nie chcę mieć. Wolę rozwiązać wszystkie problemy, niż robić taką głupotę.

mońciak. napisał:

Może kiedyś miałam myśli samobójcze, ale jakoś nie potrafiłam tego zrobić, ciągle miałam na myśli to, że mogę stracić życie, a tego przecież nie chcę. Bo żyje się raz, i to jest najważniejsze. I teraz nie mam takich myśli, nie chcę mieć. Wolę rozwiązać wszystkie problemy, niż robić taką głupotę.

Powiedziałaś dokładnie wszystko, co czuję. Jesteśmy dosyć podobne w tych tematach.

Samobójca to największy egoista świata, nie wyobrażam sobie jak można myśleć tylko za przeproszeniem "o swojej dupie". Zostawiając w rozpaczy rodzinę i bliskich, nie ma rzeczy bez rozwiązania, z wszystkiego można wyjść przecież. Nie rozumiem samobójców- przykro mi.

no ale zapominasz o takich, ktorzy wlasnie nie maja nikogo bliskiego, nawet rodziny, bo np. umarla. tak tez sie zdarza.

To nie powód by bezcześcić jedyny dar który dostaliśmy tak naprawdę w prezencie- życie. Mamy JEDNO życie z którego każdy powinien korzystać.

Zgadzam się z tobą, ale trzeba jeszcze zauważyć, że czasami jesteś w sytuacji bez wyjścia. Niestety, zdarzają się problemy, których nie da się rozwiązać. Poza tym, samobójcy to zazwyczaj osoby, które popadły w ciężką depresję, a ta choroba objawia się między innymi tym, że myśli się tylko o sobie.

Depresję można leczyć, ale fakt JEŚLI OSOBA TEGO CHCE. Słyszymy przecież o ludziach, którzy stracili dom, rodzinę, przyjaciół i nadal żyją. Pomagają innym, biorą udział w akcjach charytatywnych bądź po prostu [niestety] mieszkają na ulicy. Czerpią z życia tyle, ile im zostało. Mam negatywny stosunek do samobójców, nie mam zamiaru nawet ich rozumieć. Może to spowodowane tym, że mam charakter jaki mam i staram się znaleźć nawet w najgorszym bagnie cień pozytywu? Nie mam pojęcia.

W takim razie nie pozostaje ci nic więcej jak cieszyć się z życia. Ja oddałabym dużo za takie podejście.

Dla mnie samobójca to osoba, która z jednej strony jest niesamowicie odważna (bo ja np. nie byłabym w stanie walnąć sobie kulkę w łeb, albo powiesić się), a z drugiej strony to tchórz, który ucieka przed problemami.
Do końca chyba nigdy nie będę w stanie pojąć, jak można chcieć się zabić. Czytałam sporo książek na ten temat i takie osoby nie widzą dla siebie innego wyjścia, nie odnajdują w swoim życiu żadnego sensu.

Dla mnie samobójstwo jest obojętne moralnie, ergo nie wdaję się w żadne dywagacje na temat oceny samobójcy.

A ja wam powiem tyle: WKURWIA MNIE NIEMIŁOSIERNIE, że są ludzie wszem i wobec głoszący, jak to oni strasznie życia nienawidzą i jak bardzo pragną je zakończyć, a tymczasem osoby, którym NAPRAWDĘ NA TYM CHĘDOŻONYM ŻYCIU ZALEŻY, MUSZĄ O NIE WALCZYĆ ZE WSZYSTKICH SIŁ. Myślcie o tym, co chcecie.

Samobójcy to tchórze. Odbierają sobie życie, bo boją się stawić czoło problemom, jakie ich dotknęły. Jest też egoistą, bo myśli tylko o własnej dupie, a nie o tym, jak na jego śmierć mogą zareagować bliscy.
Chciałam kiedyś skorzystać z usług grubej liny i stołka, ale stwierdziłam, że nie jestem aż takim mięczakiem i kretynką do sześcianu. :)

Samobójstwo jest to według mnie bezsensowną ucieczką przed samym sobą, jest po prostu zbyt prostym rozwiązaniem problemów, przynajmniej, jak dla mnie. Czasami warto się pomęczyć i poszukać innego rozwiązania, nawet dużo trudniejszego, bo to napewno przyniesie większe korzyści. Człowiek nigdy nie powinien sie załamywać, lecz wręcz przeciwnie, myśleć, że zawsze mogłoby być gorzej.

rebellious napisał:

Człowiek nigdy nie powinien sie załamywać, lecz wręcz przeciwnie, myśleć, że zawsze mogłoby być gorzej.

Święte słowa! W sumie kiedyś nie stosowałam tej zasady, jednak teraz sama ją wyznaję. Trzeba myśleć optymistycznie. Ja, gdy czuję się źle, myślę sobie "Jakoś to będzie. Mówi się trudno i żyje się dalej!". I jakoś jest. :)

Boże, życie nie jest takie kolorowe! Po co ktokolwiek tutaj ocenia- egoista, tchórz, blablabla... Nie wiemy i pewnie nigdy nie dowiemy się jak czuję się osoba, która to robi. Inne rozwiązanie- no okej, ciekawe czy to samo powiedziałaby ta osoba z przewlekłą depresją, która decyduje się odebrać sobie życie. Ludzie udają najmądrzejszych, a tak naprawdę gówno wszyscy wiemy.
Dobra, w każdym razie to musi być ogromny ból dla bliskich, do końca życia będą pewnie pluli sobie w brodę, że nie potrafili nic zrobić. Jednak nie sądzę, żeby to w jakikolwiek sposób świadczyło o egoiźmie.
Jedyne słuszne co mogę tu powiedzieć to współczuję i osobom, które to robią- dziwnie wiedzieć, że za kilka chwil Cię już nie będzie i rodzinom oraz bliskim.

ED: Znalazłam mój post, w którym też sądziłam, że egoizm- SORY ludzie się zmieniają, całe szczęście!

Tak sobie przeglądam i chyba jedna rzecz nie pojawiła się w tym temacie - kwestia samobójstwa jako świadomego wyboru zakończenia życia, zwyczajnie nie chcąc czekać na śmierć ze starości czy czynników przypadkowych. Słowem decydowanie o swoim życiu {czy raczej śmierci} bez motywów depresji/choroby/etc.

jeśli ktoś popełnia samobójstwo
a)ma depresję
ad.a) /jeśli ma depresję, nie ma świadomości że komukolwiek ważnym dla niego może na nim zależeć/
b) jeśli jest odpowiedzialny za rodzinę, a nie radzi sobie z jej problemami to tchórzostwo, było wcześniej ją kształtować i planować, ale jako tako jestem w stanie człowieka takiego zrozumieć
c)jeśli nie ma depresji, a zabija się by pokazać coś – patrz punkt a. może nie wykryta, może nawet nie podchodzi pod definicje depresji, ale po prostu człowiek taki nie widzi siebie na tym świecie. a to zaburzenie depresyjne jest.

Nie tylko depresja skłania ludzi do samobójstwa. Człowiek może ni z tego, ni z owego próbować się zabić, co po tygodniach/miesiącach/latach zostanie zdiagnozowane jako paragnomen schizofrenii.
I co? Jak zaszufladkujecie takiego człowieka? Tchórz, głupek, egoista?

Dokładnie. Jest tyle ludzi na świecie, a każda osoba inna. W tak skomplikowanych sytuacjach naprawdę nie powinniśmy nikogo oceniać, szufladkować. W ten sposób sami śmierć traktujemy jak coś błahego, zabawę. A chyba wszyscy zgadzamy się, że samobójstwo tym nie jest.

swordfishtrombonist napisał:

jeśli ktoś popełnia samobójstwo
a)ma depresję
ad.a) /jeśli ma depresję, nie ma świadomości że komukolwiek ważnym dla niego może na nim zależeć/
b) jeśli jest odpowiedzialny za rodzinę, a nie radzi sobie z jej problemami to tchórzostwo, było wcześniej ją kształtować i planować, ale jako tako jestem w stanie człowieka takiego zrozumieć
c)jeśli nie ma depresji, a zabija się by pokazać coś – patrz punkt a. może nie wykryta, może nawet nie podchodzi pod definicje depresji, ale po prostu człowiek taki nie widzi siebie na tym świecie. a to zaburzenie depresyjne jest.

Wróć, ostatnie zdanie miało brzmieć 'a to zaburzenie psychiczne jest'.
EDIT: zresztą, jakiś w ogóle mało składny mi ten post wyszedł.

Agnes napisał:

A ja wam powiem tyle: WKURWIA MNIE NIEMIŁOSIERNIE, że są ludzie wszem i wobec głoszący, jak to oni strasznie życia nienawidzą i jak bardzo pragną je zakończyć, a tymczasem osoby, którym NAPRAWDĘ NA TYM CHĘDOŻONYM ŻYCIU ZALEŻY, MUSZĄ O NIE WALCZYĆ ZE WSZYSTKICH SIŁ. Myślcie o tym, co chcecie.

Dokładnie tak, zgadzam się w stu procentach. Ale cóż - wiadomo z jakich względów. Za dużo widziałam, żeby móc spokojnie podchodzić do tego tematu.

Ja uważam, że tylko człowiek chory psychicznie jest w stanie się targnąć na swoje życie, więc jak dla mnie samobójcy, to osoby, którym nie udało się pomóc.
Bo chyba zwykle człowiek nie zabija się z nudów, albo dlatego, że po prostu nienawidzi życia, w tym musi być coś więcej.