Czy boicie się śmierci ?

boję się ale nie samej śmierci chyba tylko tego że nie zdążę zrobić wsyztskiego co chcę, co powinnam . Poza tym bałabym się nagłej śmierci, kiedy 'całe życie przede mną'. Ogólnie się boję.

Pewnie, że się boje ; pp

Bo to takie dziwne.
Świat beze mnie - tak jak na początku... kiedy mnie jeszcze nie było...
yyy :\

Żeby się czegoś bać, trzeb apoznac tego istotę, a my, jak ludzie w wieku kilkunastu lat, nie jesteśmy w stanie zrozumieć czym jest śmierć sama w sobie ;]

Anecia_Bloggashi napisał:

boję się ale nie samej śmierci chyba tylko tego że nie zdążę zrobić wsyztskiego co chcę, co powinnam . Poza tym bałabym się nagłej śmierci, kiedy 'całe życie przede mną'. Ogólnie się boję.

oo, ja tak samo :D

Ja się śmierci strasznie boję. Boję się bólu (ja w ogóle mam jakiś fobiczny strach przed bólem >_<), boję się uczucia umierania i boję się tego, co po śmierci. Strasznie boję sie czyśćca, albo w ogóle, że sobie po śmierci sama nie poradzę. Boję się, że nie spotkam po śmierci moich najbliższych. Ogólnie się boję. Wiem, że wszyscy by sobie beze mnie doskonale poradzili, więc nie boję się o najbliższych po tym jak umrę. Ale jak pomyślę, ze może zabraknąć mojej mamy i nigdy już bym jej nie spotkała - straszne!

Ale śmierć to nowa droga jedynie w naszym życiu. Ale chyba ja już tak mam, ze się boję nowych rzeczy...

boje się.
Najbardziej bólu.

Czego mam się bać? Bólu? Pff... Sądzę, iż żyjąc odczuwam go bardziej i częściej... Najgorzej będzie zostawić bliskich i porzucić to, na co pracowało się od dziecka...

Trev napisał:

Żeby się czegoś bać, trzeb apoznac tego istotę, a my, jak ludzie w wieku kilkunastu lat, nie jesteśmy w stanie zrozumieć czym jest śmierć sama w sobie ;]

a jak bedzimey w wieku kilkudziestu to nagle zrozumiemy? mysle ze to nie zalezy od wieku, ale czlowiek ktory spotkal sie ze smiercia ( np bliskiej osoby albo widzial jak choroba powoli doprowadza kogos bliskiego do smierci ) wie czym jest smierć. i to nie wazne czy ma sie lat kilkanaście czy kilkadziesiąt.

Nie wiemy jaki ten ból jest więc nie można osądzać czy to boli i jak bardzo.
Patrząc na cierpienie bliskich przy umieraniu odpowiedź niby sama się nasuwa.
Mnie akurat to też nie przeraża, bardziej to że trzeba się wtedy oddalić od bliskich. Nawet nie wiemy kiedy to się stanie i kiedy się z wszystkimi pożegnać. Możemy umrzeć za 90 lat, ale też jutro. Nigdy nie wiadomo.

Dołączył: 20 Mar 2007

Cóż.. czasami chciałabym wiedzieć, jak to jest być tam na górze, lub tam na dole (nie, tego nie chcę wiedzieć :P)
Ale chcę korzystać z życia i zawsze sobie powtarzam, że na pewno wyjadę do USA, wyjdę za mąż, będę miała dwie córeczki i będę babcią.
To mój cel w życiu i mam nadzieję, że dotrwam i życia mi nie odbiorą ;)

gdybym się martwiła to bym prędzej umarła ze strachu :D

Ból to nie śmierć.
Śmierć jest pozbawieniem czucia.

piratqa ... poczucie chumoru nigdy Cie nie opuści...
Kiedy mnie wnerwisz to powinnas się zastanawiać w jakiej trumience chciałabyś spoczywać ... xD
Często się zdarza, że wnerwiasz ludzia ;]

Ja się nie boje. Śmierć jest piękna. Wydaje się to dziwne, ze tak piszę, ale tak sądze. Kiedy umrę nie chciałabym wrócić do życia na ziemi. Po drugiej stronie jest lepiej.

Eee nie lubie rozmawiać o śmierci :/
No boje się i nigdy nie chciałabym jej spotkać :(
A tak właściwie to sie zastanawiam jak to będzie po tej śmierci, bo teraz to tak jakby czuje siebie, widze co robie itp. a jak umrzemy to nie wiem jak to będziemy odczuwać :/

ja się boje śmierci.. boje się tego uczucua.. ja nie chce zostawiać tego wszystkiego co tutaj.. na ziemi.. buuuu ;( bede miała doła.. buuuu ... ;(

biały_owoc napisał:

Ja się śmierci strasznie boję. Boję się bólu (ja w ogóle mam jakiś fobiczny strach przed bólem >_<),

to tak jak ja >< Boję się bólu, ale jeżeli to się stanie podczas snu, to będzie najpiękniejsza chwila mojego życia (ale w wieku 90 lat ^^)

Hmmm śmierć?Dobre pytanie!Ja myślę że śmierć to normalna rzecz,można się jej bać,a można jej się nie bać,lecz jakoś gładzić.Ja osobiście trochę się boję.Boję się bólu jaki nas napełnia,jak np. stracimy kogoś bliskiego...jest to trudny temat dla Mnie,nie ukrywam...nie łatwo jest o tym myśleć i rozmawiać.Dlatego rozumiem takie osoby,które straciły kogoś bliskiego. :)

Dołączył: 03 Mar 2007

Mam taką fobie przed nią

Fobię przed śmiercią. Mogę się śmiać? No, nie. To nie jest śmieszne, skądże.
Bać się można skoczyć na główkę, bo tego robić NIE MUSISZ, rozumiesz.
A śmierć Cię czeka tak czy inaczej, to nie jest nieuniknione.. Jakby każdy mógł wybierać, no, fajnie... Trzeba się z tym faktem pogodzić.

Ciężko mi stwierdzić czy się boję czy nie...Boję się śmierci bliskich.Swojej też,ale...Wiem,że śmierć to nieodłączna część życia.I nie da jej się zaradzić.Natura.

ChildOfSex napisał:

Fobię przed śmiercią. Mogę się śmiać? No, nie. To nie jest śmieszne, skądże.
Bać się można skoczyć na główkę, bo tego robić NIE MUSISZ, rozumiesz.
A śmierć Cię czeka tak czy inaczej, to nie jest nieuniknione.. Jakby każdy mógł wybierać, no, fajnie... Trzeba się z tym faktem pogodzić.

Zgadzam się ! Każdego to spotka.
A tak ogólnie to ja się wcale śmierci nie boję, chciałabym spojrzeć śmierci w oczy i wymienić dwa słowa.Kiedyś bałam się bólu, ale teraz nie, bo wiem że kiedyś przestanie boleć.Boję się tylko że moja dusza może nie być uwolniona i mogę zostać uwięziona między światem ludzi a umarłych. Tego możemy się jedynie bać, a skąd mamy wogóle pewność że będzie czyściec albo inne sprawy jakie mówił ksiądz i rodzice.Oczywiście jestem katoliczką i chodzę do kościoła, ale czy to jest potwierdzone.Nikt tego wsród nas nie wie i lepiej żeby nie widział bo tą informacje usłyszymy na końcu początku.

Znacie to ? ,,Umrzyj by żyć''

nie boje się, przeciez to kiedyś każdego spotka...ale póki co to nie chciałabym sie z nią spotkać :P

raczej nie ale ma nedzieje ze nie bede cierpic kiedy bede umierac
i sie zastanawiam co pozniej bedzie co bedzie dalej!

Trev napisał:

Żeby się czegoś bać, trzeb apoznac tego istotę, a my, jak ludzie w wieku kilkunastu lat, nie jesteśmy w stanie zrozumieć czym jest śmierć sama w sobie ;]

A mi się wydaje, że najbardziej boimy się właśnie rzeczy nieznanych oO.

Śmierci się nie boję, mam tylko nadzieję, że nie będą jej towarzyszyły jakieś straszne bóle i cierpienia. Najlepiej, żeby zjawiła się niespodziewanie.